FAN-KLUB PanteryPrzy redagowaniu tekstów często zachodzi potrzeba wyrównania wierszy do obu marginesów naraz. Strona wygląda wtedy o wiele ładniej niż taka, na której każdy wiersz kończy się w innej kolumnie. Efekt ten można uzyskać, wstawiając dodatkowe spacje pomiędzy wyrazami w wierszach, które są za krótkie. Niewygoda tego rozwiązania wychodzi na jaw w chwili, gdy trzeba zmienić jakiś wyraz, dopisać w środku jeszcze jedno zdanie itp. Po wprowadzeniu najdrobniejszej poprawki zmienia się układ tekstu w całym akapicie i trzeba go formatować na nowo. Na szczęście niektóre drukarki mają wbudowaną funkcję wyrównywania tekstu, określaną nazwą justowania. Jest ona w drukarce D-161 produkcji Mery-Błonie, więc powinna być i w innych, emulujących standard Epsona. Po przełączeniu drukarki w tryb pracy z wyrównywaniem, oczekuje ona ciągu wyrazów rozdzielanych spacjami, bez znaków przejścia do nowej linii. Podziału nadchodzącego tekstu na wiersze dokonuje wewnętrzny procesor drukarki w chwili, gdy długość odebranego tekstu przekroczy długość wiersza. Łamanie wierszy następuje zawsze tam, gdzie występują spacje, a więc zawsze pomiędzy wyrazami. Znak nowego wiersza traktowany jest jako znak końca akapitu. Powoduje on wydrukowanie pozostających w buforze drukarki wyrazów bez wyrównywania ich do prawego marginesu, przejście do nowego wiersza i rozpoczęcie odbierania danych nowego akapitu. Przygotowanie tekstu, w którym każdy akapit jest jedną długą linią mogłoby być nieco kłopotliwe, tu jednak z pomocą przychodzi Panther i możliwość definiowania tablic konwersji. Dzięki temu można pisać tekst, dzieląc go na wiersze o dowolnej szerokości, wygodnie go poprawiać, a potem wydrukować, zamieniając wszystkie znaki końca wiersza na spacje. Żeby jednak można było podzielić tekst na akapity, przyjmuje się, że dwa następujące bezpośrednio po sobie znaki końca wiersza (na ekranie - pusta linia) oznaczają koniec akapitu i są zamieniane na pojedynczy znak przejścia do nowego wiersza. Te przekształcenia są dokonywane przez wpisy w trzecim i czwartym wierszu tablicy konwersji. Symbol %JUSTUJ to kody sterujące przełączające drukarkę w tryb pracy z wyrównywaniem, zaś %justuj przywraca normalny tryb pracy. Należy je umieścić odpowiednio na początku i na końcu redagowanego tekstu. Pewnym problemem, który pojawia się w czasie korzystania z tej metody wyrównywania jest często zdarzające się występowanie na końcu wiersza wydruku jednoliterowych spójników, zjawisko wywołujące negatywne wrażenia estetyczne, a poza tym niezgodne z zasadami polskiej pisowni. Dla procesora drukarki, rozmieszczającego tekst są to też wyrazy, i nie wie on, że nie powinien pozostawiać ich samych na końcu wiersza, tylko przenieść do następnego łącznie z następującym po nich słowem. Problem ten można ominąć, wykorzystując obecność w zestawie znaków ASCII tzw. twardej spacji, czyli znaku o kodzie 255. Wygląda ona na wydruku tak samo jak zwykła spacja o kodzie 32, jednak wyrazy nią oddzielone drukarka traktuje jako jedno słowo i jeśli nie mieszczą się na końcu bieżącego wiersza, to przenosi je wszystkie razem do następnego. Ręczne wstawianie tych znaków do tekstu jest niewygodne i zaśmieca obraz w trakcie edycji, więc robotę z wstawianiem ich w odpowiednich miejscach przerzuciłem na barki Panthera. Druga sekcja tablicy konwersji wyłapuje wystąpienia spójników i zamienia następującą po nich spację ze zwykłej na twardą. Uwaga: wychwytywane są tylko spójniki znajdujące się w środku wiersza tekstu przed konwersją, te na początku i końcu wiersza - nie! Należy o tym pamiętać podczas pisania tekstu. Wydrukowany poniżej listing należy przepisać, a następnie nagrać na kasecie lub dyskietce pod nazwą JUSTUJ.CVN, później zaś używać tak, jak używa się dowolnej tablicy konwersji. %JUSTUJ=#27x#1#27a#3 %justuj=#27a#0 #155#155=#13#10 #155=#32 #32a#32=#32a#255 #32i#32=#32i#255 #32o#32=#32o#255 #32u#32=#32u#255 #32w#32=#32w#255 #32z#32=#32z#255 #32A#32=#32A#255 #32I#32=#32I#255 #32O#32=#32O#255 #32U#32=#32U#255 #32W#32=#32W#255 #32Z#32=#32Z#255 Wojciech Palacz
|