W NUMERZE:
|
Drodzy Czytelnicy!
Następny numer Tajemnic (o numeracji 6-7) z okazji wakacji ukaże się w zwiększonej objętości. Przygotowaliśmy dla Was wiele atrakcji. Nie przegapcie go w kiosku!
W poprzednim numerze określiłem zgrubnie nasze pragnienia dotyczące materiałów nadsyłanych do publikacji. Dziś garść bardziej szczegółowych wskazówek dla autorów przysyłających dyskietki lub kasety.
Programy winny być zawsze oddzielone od tekstu i zapisane w formie umożliwiającej ich wykonanie. W przypadku rzadziej używanych języków programowania wskazane jest dołączenie kompilatora czy interpretera danego języka.
Nadsyłane teksty i programy są przenoszone na komputer IBM PC i na nim dopiero powstaje ostateczny kształt gazety. Unikajcie znaków semigraficznych oraz znaków w negatywie! Program, który je zawiera, wymaga znacznie więcej zachodu w procesie przygotowania do druku i jest mniej czytelny, ponieważ musi być przedstawiony w trybie graficznym. Oczywiście nie zależy to od liczby takich znaków. Są, rzecz jasna, programy, w których nie sposób się obejść bez tych "robaczków", lecz ozdobne ramki doprawdy nie zawsze są konieczne. Także znak czyszczenia ekranu da się zapisać "po ludzku". Jest to ogólna zasada dotycząca przenoszenia tekstów pomiędzy różnymi systemami: nie stosować znaków specyficznych dla danego komputera. Bezpieczny zakres stanowią znaki o kodach 32-122, które wyglądają jednakowo praktycznie na wszystkich maszynach.
Nie róbcie "wcięć" dla wyróżnienia akapitu! Program dokonujący składu sam to robi. Wprowadzone przez Was dodatkowe spacje musimy ręcznie usuwać. Nie przenoście wyrazów! Tekst jest automatycznie rozmieszczany w szpaltach i Wasze przeniesienie może wypaść w połowie, linijki. Znaki przestankowe, takie jak kropka, przecinek, pytajnik, itd. należy "przyczepiać" do poprzedzającego je wyrazu, oddzielać natomiast spacją od następnego słowa.
Akapit, czyli logicznie wyodrębniony fragment tekstu oddziela się od sąsiadujących ustępów jednym pustym wierszem (nie zawierającym tekstu). Długości wierszy nie odgrywają żadnej roli, gdyż tekst "wlewa" się w kolumny, przy czym końce wierszy traktowane są jak spacje. Fragment zapisany w jednym dłuuugim wierszu zostanie wydrukowany jak, taki sam tekst poszatkowany (choćby w każdej linijce jedno słowo). Takim akapitem jest na przykład ten fragment, od pierwszego słowa Akapit do słowa koniec.
Redaktor
|